Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („PIT”) twórcy do przychodów uzyskanych z tytułu korzystania i rozporządzania swoimi prawami autorskimi mogą stosować 50% koszty uzyskania przychodów.
Jednak nie wszyscy twórcy. W 2019 roku ustawodawca zawęził tę możliwość do wprost wymienionych w ustawie działalności twórczych, do których między innymi zaliczył działalność w zakresie programów i gier komputerowych.
Jak to wygląda w praktyce?
Każdy pracownik, który w branży programów lub gier komputerowych stworzy utwór, może stosować podwyższone koszty uzyskania przychodów.
Muszą zostać spełnione trzy warunki:
- powstanie utworu i przeniesienie go na pracodawcę;
- prowadzenie ewidencji utworów;
- wyodrębnienie honorarium autorskiego od pozostałej części wynagrodzenia.
W praktyce w tworzeniu gry komputerowej w każdej jej fazie mogą powstać utwory, które mają jednego lub więcej autorów – każdy z nich uprawnia do stosowania podwyższonych kosztów.
Dla przykładu utworem umożlwiającym stosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów będzie: grafika, ścieżka dźwiękowa, fabuła, scenariusz itp.
Efekt „finansowy” dla pracownika przy większej proporcji honorarium autorskiego do pozostałej części wynagrodzenia jest istotny, bez dodatkowego obciążenia pracodawcy.
Organy podatkowe i sądy administracyjne wydały szereg interpretacji dotyczących tego instrumentu w branży gier komputerowych – nie pozostaje nic innego jak wdrożenie mechanizmu dla pracowników – twórców.
One Response
Comments are closed.