Wracamy z kolejnym artykułem dotyczącym inwestowania w branży gamingowej. Poprzednio skupiliśmy się na przebiegu transakcji sprzedaży udziałów. Tym razem chcemy zwrócić uwagę na formy zaangażowania założyciela w spółce po sprzedaży jego udziałów.
Czym jest Temporary Service Agreement a czym mechanizm earn-out?
Jak zabezpieczyć kupującego na wypadek konfliktu interesów z pozostającym w spółce wspólnikiem mniejszościowym?
O tym wszystkim piszemy w niniejszym artykule!
Temporary service agreement – TSA
Temporary Service Agreement („TSA”) służy zapewnieniu współpracy od strony formalnej pomiędzy sprzedającym a kupującym udziały. Jak sama nazwa wskazuje, umowa zawierana jest na czas określony, a jej podstawowym celem jest zapewnienie świadczenia dotychczasowych usług przez sprzedającego po transakcji, jak również wprowadzenie i zapoznanie kupującego z przejmowanym podmiotem po transakcji.
Kiedy targetem inwestycyjnym jest spółka gamingowa, kupujący będzie mógł od razu zapoznać się z projektem gry, know-how lub informacjami o kanałach dystrybucji funkcjonujących w spółce.
Dzięki tej współpracy, kupujący ma możliwość poznania specyfiki branży gamingowej i wdrożenia się w działalność nabywanej spółki.
Na mocy TSA sprzedający może zobowiązać się do wykonania określonego celu, który wpłynie korzystnie na wartość firmy. W zamian za realizację zadań – przykładowo finalizację gry lub wprowadzenie jej na rynek w określonym czasie – będzie on uprawniony do otrzymania wynagrodzenia z tytułu zaangażowania na rzecz spółki po transakcji (=tzw. earn-out).
Na czym polega earn-out?
Earn-out to mechanizm stosowany w transakcjach M&A. Oprócz płatności bazowej ceny za udziały, pozwala na wypłatę także przyszłych płatności, które są uzależnione od osiągnięcia określonych wyników. Na przykład od uzyskania przez spółkę przychodu ze sprzedaży gry lub mikropłatności na konkretnym poziomie – a więc elementów, które z punktu widzenia kupującego były niepewne i ryzykowne. Dlatego nie mogły zostać uwzględnione przy wycenie za udziały w momencie finalizacji transakcji sprzedaży i w konsekwencji nie były brane pod uwagę przy głównej wycenie (upfront payment).
Kiedy TSA i klazula earn-out?
Z TSA i earn-out mamy zazwyczaj do czynienia w transakcjach, w których udziały są odkupowane przez inwestora finansowego a nie branżowego. Stosowane są również w szybko rozwijających się spółkach, których kluczowymi aktywami są wiedza oraz doświadczenie założycieli w danej dziedzinie. Branża gamingowa jest tego dobrym przykładem.
Wspólnik mniejszościowy w spółce gamingowej
Zdarza się, że sprzedający nie wyzbywa się w całości posiadanego pakietu udziałowego w ramach transakcji. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby także w tym wypadku zawrzeć umowę TSA.
Zwracamy jednak uwagę, że wspólnik mniejszościowy formalnie nadal może decydować o spółce. Przysługuje mu między innymi prawo do zaskarżenia uchwał. Dlatego kluczowe jest, by na etapie negocjacji umowy sprzedaży udziałów zawrzeć odrębny dokument regulujący zasady współpracy między wspólnikami. Dobrym rozwiązaniem będzie też naniesienie zmian do obowiązującej umowy spółki gamingowej, w której wskażemy katalog zastrzeżonych spraw dla Zgromadzenia Wspólników – pod warunkiem, że przepisy Kodeksu spółek handlowych nie stanowią inaczej.
Zabezpieczenie przed potencjalnym konfliktem interesów z założycielem
Przykładem zabezpieczenia się na wypadek potencjalnego konfliktu interesów z pozostającym w spółce założycielem (wspólnikiem mniejszościowym), może okazać się zawarcie umowy opcji odkupu udziałów. Kupujący (z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków lub terminu wskazanego w umowie) będzie mógł skorzystać z przysługującego mu uprawnienia odkupu udziałów mniejszościowych, a sprzedający będzie zobowiązany do ich zbycia za z góry określoną w umowie opcji cenę.
Więcej o samych opcjach w transakcjach w branży gamingowej szczegółowo pisaliśmy w artykule – opcje w inwestycjach w gaming na rynku Venture Capital.
Podsumowując
Możliwości zapewnienia współpracy i działania na rzecz spółki po transakcji sprzedaży udziałów jest wiele. Każda z nich wydaje się być korzystna dla obu stron.
Pamiętajmy jednak, że kluczowe postanowienia powinny zostać wynegocjowane przez zainteresowane współpracą strony oraz odzwierciedlone odpowiednio w dokumentacji transakcyjnej.
